تاریخ
از بشکه تا قوطی
برگردبشکه برای چندین دهه ظرف استاندارد نفت و این مشتقات بود که فقط در آغاز این قرن استفاده می شد و سپس درام (بشکه بزرگ) فولادی سبک و محکم جایگزینش شد. هر دوی آن ها (به ترتیب چهل و دو و پنجاه و پنج گالن آمریکایی) اولی برای حمل و نقل و بازاریابی عمده و دومی برای فروش در حجم کم ایده آل بودند. اما در اواسط قرن 19 عموم مردم تجربه بسیار کمی از کالاهای بسته بندی شده داشتند و با ظرف رفتن به مغازهایی که انبار دار، نفت سفید را در آن توزیع می کرد بسیار طبیعی بود. با گذشت چند دهه اوضاع تغییر کرد و در کشورهای پیشرفته تر کالاهای از قبل بسته بندی شده دیده می شد، که روی بسته بندی آن ها به طور واضح علامت تجاری تولید کننده چاپ شده بود. نفت سفید نیز بسته بندی می شد ، اما اولین قوطی ها که در دهه های پایانی قرن نوزدهم معرفی شدند، هنوز برای مصارف داخلی بسیار بزرگ بودند و مناسب فروشندگان برای فعالیت فروششان بود. سرانجام، در اواخر قرن، قوطی پر شده به اندازه ای کوچک بود تا بتوان آن را به خانه حمل کرد که شامل قوطی ها ظرف های محکم با دسته و درپوش نخ دار بودند. یک پرداخت ودیعه هنگام خرید انجام می شد که پس از بازگشت قوطی بازپرداخت می شد: با دوران ظروف یکبار مصرف هنوز فاصله زیادی وجود داشت.
