تاریخ
1928، پمپ های حجمی
برگرداما پمپ های قابل مشاهده کند بودند: هنگامی که ظرف خالی می شد باید منتظر می شد تا دوباره پر شود. و اگر که ظرف شکسته، مایع قابل اشتعال سرازیر و ناحیه خدماتی دستگاه به آن آغشته می شد به شدت خطرناک بودند. در پایان دهه بیستم ابزار جدیدی برای اندازه گیری جریان سوخت بوجود آمد و دوران پمپ قابل مشاهده تقریباً به پایان رسید. پمپ های حجمی جدید با نیروی الکتریکی، سوخت را به محفظه اندازه گیری می رسانند که مکانیزمی پیچیده با قسمت های متحرک داشت. محفظه، تحت فشار مایع، و متناسب با مقدار وارد شده بر روی یک محور می چرخید، در امتداد آن یک چرخدنده نصب شده بود که میزان چرخش را به صفحه عقربه ای که مانند ساعت بود منتقل می کرد. محفظه اندازه گیری بسیار دقیق تر از سیستم قبلی بود و شماره انداز مبلغ را هم به مشتری و هم به متصدی با وضوح بالا نشان می داد. کسانی که پمپ های قدیمی قابل مشاهده (visible pumps) برایشان خاطره انگیز بود می توانستند در صورت تمایل جریان سوخت را از طریق یک نشانگر شفاف بالای شیلنگ مشاهده و نظارت کنند. در همین حال، ماشه نازل تپانچه ای که در انتهای شیلنگ نصب شده بود، بسیار موثرتر پمپ می کرد و میزان جریان سوخت با استفاده از برق کنترل می شد.
پمپ حجمی ابزاری بود که همه همیشه رویای آن را داشتند و بسیار دقیق تر و بسیار سریعتر بود. از آن زمان ظاهر و جزئیات دقیق عملکرد مکانیکی آن بسیار تغییر کرده است ، اما مبدا اصلی مدرن ترین پمپ بنزین در اصل 1928 است.
