تاریخ
1920، پمپ های قابل مشاهده (visible pumps)
برگردسرانجام ، وظیفه کشیدن مایع به پمپ واگذار شد در حالی که کار اندازه گیری به ظرف منتقل شد و بدین ترتیب دوران “پمپ های قابل مشاهده” آغاز شد. این دستگاه بسیار چشمگیر بود و یک محفظه محکم، واحد پمپاژ را پنهان می کرد که دیگر با اندازه گیری ارتباط نداشت و می توانست توسط یک موتور الکتریکی هدایت شود. روی آن شناور اندازه گیری قرار داشت و در بالاترین نقطه آن کره بود.
ظرف ها در ابتدا بسیار بزرگ بودند (که اولین آن ها پنج گالن آمریکایی بود)، در دهه بیست به ده عدد رسیدند و در برخی موارد به پانزده عدد نیز ادامه داشت.
در کانادا، پمپ هایی با دو ظرف ده گالن امپریالیستی برای توزیع دو نوع مختلف سوخت پیدا می شد (گالن آمریکایی = 3.7853 لیتر؛ گالن امپراتوری = 4.5460 لیتر). مخزن کلاسیک برای آنچه که پمپ قابل مشاهده نامیده می شد، از نظر عددی به ترتیب به سمت پایین جهت بندی شده بود.این دستگاه پس از باز شدن شیر سوخت شروع به جریان می کرد و هنگامی که سطح مایع به عدد مربوط و مقدار درخواست شده می رسید، شیر خاموش کننده – که ابتدا و در بالای شیلنگ قرار داشت و بعداً (حدود 1924) که مستقیماً در نازل قرار داشت – بسته می شد.
