تاریخ
1918، پمپ های دو ظرفه
برگرددر فرانسه به ویژه در شهرهای بزرگ اتومبیل بسیار زیاد بود. به محض پایان جنگ، تعدادی از صنایع پتانسیل بازار جدید را فهمیدند و خود را به ساخت اولین ایستگاه های پمپاژ کنار جاده ای اروپا مشغول کردند که بخشی از نمونه های آمریکایی را کپی می کرد و راه حل های اصلی را پیشنهاد می کرد. یک نوآوری واقعی در مورد پمپ های قابل مشاهده (visible pumps) اعمال شد تا آنجا که پمپ تک ظرفه جای خود را به نوع کاملاً جدیدی داد که دارای دو ظرف که معمولاً هر کدام پنج لیتر بود، داد و جایگزین ظرف بزرگ نوع قبل شد. به جای یک شاخص عددی درجه بندی شده، از یک سرریز ساده در بالای شناورها استفاده می کرد که به آن ها اجازه می داد در کنار هم کار کنند. متصدی شروع به پر کردن اولین مورد و بستن آن هنگام رسیدن سطح به سرریز میکرد و در این مرحله او یک اهرم کوچک را فعال می کرد و نتیجه ای دوگانه را بدست می آورد به این صورت که پنج لیتر موجود در ظرف کامل مسیر شیلنگ را در پیش می گرفت و با شروع مجدد به پمپ، سوخت تازه وارد مخزن دوم می شد. هنگامی که دومی دوباره پر می شد سوئیچ به عقب برگردانده و همان روند دوباره شروع می شد. در حالی که یک مخزن در حال پر شدن بود، مخزن دیگر خود را در اتومبیل خالی و به همین ترتیب به صورت پنج لیتر ادامه پیدا می کرد. اگرچه این روش از نظر مفهومی زیبا بود ولی توزیع آن خیلی سریع نبود. چند سال بعد این فرآیند با افزودن قطعه ای به شناور که باعث می شد وارونگی ظرف ها به صورت خودکار عمل کند، ساده شد.
مدل های دستی دوام بیشتری داشتند بخاطر همین زیاد تولید می شدند. پمپ های ستون دار که دارای یک ظرف بودند نه تنها در فرانسه بلکه در سایر نقاط اروپا نیز دیده می شد. اما این نوع دو ظرفی بود که در بخش بزرگی از خیابان های قاره قدیمی بود.
